Pinoy Ako

I'm just wondering why I haven't read a lot of Pinoy literature. There's this movie about Urduja (the warrior princes of Pangasinan) and I think this is the first time that I've heard of her. Yes I know some but I know a lot more about Arthurian legends, Greek mythology, Lord of the Rings, Narnia etc, etc than what I should know about local legends.

Lam Ang

It must be the western influence that our country has. Hell, we've been under Spain for 333 years, then came the Americans who left a mark on each and every Pinoy. My kid watches Barney and, she'll sing more western songs than local ones.

So I've decided to learn more about our culture. I searched google for Urduja, Bernardo Carpio, Lam Ang, Kalantiaw, and other mythical figures that our ancestors have been telling our children. I even found a website containing Pinoy myths that was written by a foreigner. What gives?

And here I am writing this blog in English . . .

Siguro hindi lang bukas ang mata ko pag dating sa sariling atin. I mean, yes I know that most foreign stuff that are imported here are made in the Philippines but still . . .

Colonial mentality must me imprinted on our DNA. Mas gusto natin ang Hershey's kesa Serge's. Pero I'm proud to say na mas gusto ko ang Tsoknat kesa Hershey's hehe.

Sayang. Ang daming interesting na mga kuwneto na tubong Pinoy. May pagkukulang kaya sa pagaaral ko? O hindi lang ako nakikining nung tinuturo ito. Sabagay, suwerete na rin ang generation ko kasi nakakapanood pa ako ng Batibot. Sana magbalik sila nga ganung klaseng palabas. Ayaw ko na sa Barney lalaki ang anak ko. Teka . . .nasa entertainment industry ako a . . . baka pwedeng mag-produce ng ganitong show? Hhmmm Hehe

I feel guilty. My Lolo Maeng (Commodore Ismael Lomibao, PN) fought during WW2. Risking his life for everything that we are enjoying right now. The least we can do for him and all of the Pinoy's who sacrificed themselves is to keep our identity as Pinoys.

I started reading Bob Ong's books a few months ago and realized that most of the things that he wrote about us was true. His books are mostly funny pero what's more funnier is when I was reading them, tinatawan ko ang sarili ko. Masakit, pero totoo.

So, ito ang aking gagawin ngayung taon:

1) Bibili ako ng mga libro na akda nga mga magagaling na Pinoy writers.

2) Dapat may picture ako at ang aking pamilya sa mga sikat na historical landmarks, museums, monuments sa 'Pinas. Teka, pano kaya ako magpapapicture sa rebulto ni Ninoy sa Ayala . . .

3) Bibili rin ako ng mga pinoy comics. Maraming pinoy ang nagsusulat at artist sa mga comics sa Amercia like Marvel and DC.

4) Di ako mamimirata ng local na banda o artist na Pinoy

5) Di na ko mamimirata ng mga pelikulang Pinoy. Although wala pa naman akong piratang local movie.

6) Bibili ako ng sapatos sa Marikina. Di pa ko nakakabili dun e, pero alam kong matibay mga sapatos dun.

7) Minsan nalang ako mag yoyosi ng blue seal. Minsan lang naman talaga e.

8) Mag babakasyon kami sa isang lugar sa Pinas tulad nga Bohol, Batanes, etc once a year. Di counted ang malalapit tulad ng Puerto Gallera, Subic, Laguna at Batangas. Ang Baguio counted kasi malayo din yun.

9) Bibili ako ng mga local kiddie videos para kay Sophie. Kung meron pa.

10) Bibili ako ng Tsoknat tuwing mag gro-grocery kami.These things may not be much pero sa simpleng bagay nagsisimula ang lahat. Siguro kung lahat ng Pinoy ay tinatangkilik ang sariling atin ay umunlad na tayo, not only in terms of economics, pati rin sa culture.

Hindi na excuse ang pagiging archipelago o mga isla ang ating bansa kaya tayo watak-watak. Mura na pamasahe sa eroplano ngayon, pati mga barko (basta wag lang bumagyo) at mga bus hehe.

Lets DOH it!

:-)