I'm so excited today kasi susunduin ko si Sophie from my in-laws after work. She's been there for one week and she'll be there every week until makakuha kami ng yaya. Its so sad going home knowing that she's not there. Minsan, nakakatamad umuwi. Kaya kami ni Jan tumatambay muna sa Trinoma (our new hang-out) before going home. For those of you who do not have kids yet, yes, its true na nakakatanggal ng pagod pag umuwi ka sa bahay tapos makikita mo baby mo.
I've been calling Sophie every day since Monday. Minsan nakakaawa kasi umiiyak sya when I say that I have to go and babye muna. Ang hirap pakinggan na umiiyak ang anak mo. Parang nakakaawa na nakakalungkot na di mo maiintindihan. Kahapon sabi daw ni Sophie kay Jan habang umiiyak "Mommy uwi na ko, ayaw mo na ko, ayaw mo na ko" (translation: Mommy uwi na ko, ayaw ko na dito, ayaw ko na dito). Nakakaawa di ba?
Buti nalang susunduin ko na sya mamaya. Bonding nanaman kami for sure!
:-)
5 comments:
WOW... na-excite din ako sayo pareng bam... hehehe
hehehe :-)
Naku, BAM! ayoko naman gaitong blog. naawa naman ako kay Sophie. Lam mo yan ang iba dito. Pwedeng mag leave kung walang mag-aalaga. Pwedeng mag leave kung walang day care. Pwedeng mag work sa bahay, kahit hindi bosing. sana lang dumating ang araw na pwedeng ganyan sa Pinas. Sana makakuha na talaga kayo ng yaya! (mabait and mapagkakatiwalaang yaya)
sana nga ganyan din dito. naku, sobang hirap maghanap ng yaya. sana makahanap kami asap. manganak pa naman si Jan sa april. . . :)
ang hirap nga ng ganyan...
Post a Comment